"เย็นพระพายชายเฉือยมาเรื่อยริน
หอมประทินซ่อนชู้ดอกบุหงา
พอเบี่ยงบ่ายชายแสงสุริยา
สาริการ้องก้องสนั่นไพร
ฝูงนางนวลแนบนวลแล้วชวนพลอด
ขึ้นจับเจ่าเฝ้ายอดไม้เรียงไผ่
ฝูงนกเข้าจับเขาไม่เศร้าใจ
เสียงดูลั่นหวั่นไหวก้องวนา
เค้าโมงจับชะโงกมอง
มันกู่ก้องฟังเสียงสำเนียงจ้า
นกกะลิงจับกิ่งกระดังงา
เสียงกระทาขันก้องคะนองไพร"
วรรณคดี : ขุนช้างขุนแผน
ผู้ประพันธ์ : สุนทรภู่
"กระดังงาจำปาเทศ เหมือนเสด็จแดนสวรรค์
อินทราและเทวัญ
ทุกช่อชั้นมาชื่นชม
ขจรกลิ่นขจาย
ธรรมบรรยายยิ่งนิยม
ปรีดาสุขารมณ์
คลายระทมตรมหทัย
อัญชัญอัญชุลี
บารมีที่สุกใส
พระรัตนตรัย
เคลื่อนคล้อยไปในคงคา"
วรรณคดี : กาพย์เห่เรือ
บทประพันธ์ : นายฉันท์ ขำวิไล