เนื่องจากวรรณคดีสมัยธนบุรีได้รับอิทธิพลโดยตรงจากวรรณคดีสมัยอยุธยาตามที่กล่าวมาแล้ว
วรรณคดีสมัยธนบุรีจึงคล้ายคลึงกับวรรณคดีสมัยอยุธยาตอนปลายในลักษณะสำคัญต่อไปนี้
1.แต่งด้วยร้อยกรองทั้งหมดเช่นเดียวกัน โดยใช้คำประพันธ์ทุกประเภท คือ
โคลง ฉันท์ กาพย์
กลอนและร่าย
2.
มีธรรมเนียมในการแต่งเช่นเดียวกัน
เช่น
ขึ้นต้นด้วยบทไหว้หรือบทประณาม
มีการบรรยายและพรรณนาอย่างเข้าแบบ
ทั้งบทชมต่าง ๆ และบทพรรณนาอารมณ์ความรู้สึก
มุ่งความไพเราะในการประพันธ์มากกว่าเนื้อหาสาระและแนวความคิด
3.
เนื้อเรื่องมีลักษณะคล้ายกัน
เช่น ศาสนาและคำสอน เรื่องเล่าสำหรับอ่าน บทแสดง
นิราศและบทสดุดี